همیشه از انسانهای قوی خوشم اومده 

از انسانهایی که میدونن چطور زندگی کنن ؛

از چی لذت ببرن... چیکار کنن ... و چطوری شادی کنن ...

حتی زمانی که اشک تو چشمهاشون حلقه می زنه

همچنان با لبخندی روی لب میگن: "  خوب میشم ! "

اندازه ی صد سال نوری از دلت دورم
باید همیشه دور باشم از تو ، مجبورم!

شاعر شدن یعنی فقط حسرت ... فقط حسرت!
یعنی تو دانشگاهی و من پشت کنکورم!

در این زمانه

آدم ها حتی حوصله ندارند

به حرف های سر زبانی یکدیگر گوش دهند

چه برسد به اینکه بخواهند سطر سطر روح  تو را بخوانند

در واژه نامـه ی مجـازی

به دلیل بارش بی وفایی جاده لغزنده شده است لطفا با محبت حرکت کنید

نوشتـن را فرامــــــ ــــوش کـرده ام

                                     دستـم دِل به دِل نوشتـن نمی دهــــــــــــــــــــــــــــــد

کلمــات با مــن غریبگــــــــــــی می کننـد

خَفَقــانِ دلتنگــ ـــی

                     فضـای اتــاق را آلــــــــــوده کـرده اسـت

فـاصلــ ـــ ـــــ ـــــه

راه نفــــس هایم را مســــدود کـرده اسـت

تنهـــ ــایـی

تیــر را یک راسـت به قلبــــــــــــم نشانـه می گیـرد

                         و تیـر با شــــــدت تمـام به قلبــم برخـــــــــــــــــــــورد می کنـد

و قلبـم تا ابـــــد در کُمـایِ

              جُــــــدایـی

                                         محکــوم به زندگــــــــــی کـردن باقــی می مانــد

و مـــ ـــن

زیــر بـــــاران ایـن تنهــــایـی

                 زیــر هـِق هـِق چشمــانـی که دلتنـــــ ــــگ اند

شانـه به شانـه ی خـــــدایـی که

                                  با مـــن و دنیــــایم قهــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــــر است

بــــی بهـــانه

                  بـــی تـــو

بـــی غـــــــرور

بـــی عطــر خــوش روزهـــــــایی که گذشـــت

                    تنهــا با کولـــه بـاری ازخاطــــــــــــرات تلــخ و شیـریـــن گذشتــه

مــرور می کنـم دوستـــــی ها را

                    قـــدم می زنـم عاشقــــــ ــــــی ها را

می بـــــــویم عطـرِ تــــَن تـو را

                                 می بوســــــــــــــــــــــــــــــــم لــب های آتشیــن تــو را

در آغـــوش می کِشـم لحظــه های دیــــــدار را

و به ســـــوگ  نشستـم

                             از آن روز

                                         تمـام روزهـا و شب هـای بــــــــــــــدونِ تــو را

بـــی تـو مــــن تنهـــایَم

          و دِلـــم به حــال خــودم می ســــوزد

                        که بـرای شــــ ــادی بهانــه ای باز نمی یابَــد

بـــی تــو از بـود و نبـود خستـــــــــــــــــــه ام

                                        از تکــرار کلافـــه ام

از تَـــداوم دَمــــادَم نَفــس

                    که هـر دَمَــش بــی حوصلگــــــــــی و بــی خبــری ست خستـــه ام

بـــی تــو مــــانده ام

چگونــه اشــــک هـایم را از مــــــادرم پنهــان کُنـم

      که با  نگاهــی به عُمــــــق تنهـــایی ام

                                                      پِـــــِـــــــــی می بَـرد ؟!

بـــی تــو مــــانده ام

چگونــه فرامـــــ ــــوش کنـم آن صَــدُم های ثانیـــه ای را

            که در هــوایِ عطـر آغــــوش ت

                                                  زندگـــــــــــــــی کـردم ؟!

نمی دانــم چــرا؟!

گـل های سُــــرخ عشـــق را پَـر پَـر کـردی

و مـرا در دشـت شقـــایق های داغ دار تنهــا گذاشتــــــــــــی

نمی دانــم به تـــاوانِ کُدامیــن گنـــاه ؟!

                                       مـرا محکـــوم به دلتنگـــ ــی کـردی و رفتــــــی

گنـاه مــــن تنهـا

              چیـدن همـانسیـب ممنوعــه

                                             از بهشـت لــب های تـــو بود

به راستـی چگونـه فرامـــوش کنـم

روزهــایی که با مـــــوسیقی صـــدای تـو آغـــاز میشـد

و با لحظـه لحظـه نجـــواهای عاشقانـــه ات در گوشــم

                                               می گذشـت و رنـگ آرامـــــش می گرفـت

و با بوســـه ها و عشـــــق بـازی های ت

                     به شـب می رسیـد و پــایـان می یـافــــت ؟!

نمی دانــم دِل ها

اگر می دانستنــد سَرانجامِشــــان جــــــدایـی ست

                                            بـاز ایـن گونـه عـــــــاشق می شدنـد یا نـه؟!

امـا می دانـــــم

               دِل مــن

تا نهـــــایت پَـر پــــــــــــَروازِ تمـام مـرغ عشــق ها

          همیـن گونـه

پـــاک و ســـاده و بــــی ریـا

                             عـــــاشق مـرغ عشــق میشـد و می مـاند

و زیـن پَـس

               آشیــانه ی دِل

               جز تو جــایی بـرای هیـــچ مــرغ عشقـــــــــــــــی نخواهـــد داشــت

بـدون تــا

            و بـرای همیشــــ ــــه

دسـت بـه “صورتـم” نـزن !

می تـرسم بیـفتـد

نقـاب خنـدانـی کـه بـر چهـره دارم !

و بعــد

سیـل ِ اشـک هـایـم “تـــــــــــو” را بـا خـود ببــرد

و بـاز

من بمانم و تنهــــــایی …!!!

هی غریبه…

روی کسی دست گذاشتی که همه ی دنیامه

بی وجدان

انقدر راحت بهش نگو عزیزم

سختمه…

ﻧﻤﯿﺩﺍﻧم ﭼﺸﻤﺎﻧت ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼه ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﻭقتی ﮐه ﻧﮕﺎﻫم …

ﻣﯿﮑﻨی ﭼﻨﺎن ﺩﻟم ﺍﺯ ﺷﯿﻄﻨت ﻧﮕﺎﻫت …

ﻣﯿﻠﺮﺯﺩ ﮐه ﺣس ﻣﯿﮑﻨم ﭼﻘﺪﺭ ﺯﯾﺒﺎست …

ﻓﺪﺍ ﺷﺪن ﺑﺮﺍی ﭼﺸﻤﻬﺎیی که …

تمام دنیاست …

کاش باران بگیرد …

کاش باران بگیرد و شیشه بخار کند …

و من همه ی دلتنگیهایم را رویش “ها” کنم …

و با گوشه ی آستینم همه را یکباره پاک کنم …

و خلاص …

من مانده ام …

و انبوهی از اندوه …

و تو بهانه ی چشمانم کمی آرام تر از دیدگانم جدا شو . . .

یکی تویی و یکی من...با این مـــاه که هنوز هم این شهــــر را تحمل میکنـــد...

 همین ســـــه تا بس است...

 حتی اگر ماه هم نبود... من قانعم... به یـــک تو و یـــــک من ...

 مگر میان تو وماه فرقی هم هست؟؟؟

 ای کاش بود...آن وقت شاید همـــه چیز جــــز تو معنایی داشت...

 اما...حالا که ندارد...

حالا همـــــه چیز تویی....

تمام شعـــــــرهایی که با عشــــــق میخوانم...

 تمام روزهای خـــــــوب...

 تمام لبخنــــــد های من...

 تمام گنـــــــاه های با لذت...

 تمام زندگـــــی...

 همــــه چیز تویی...چیز دیگـــــری هم اگر جـــــز تو بود...

                      فـــــــــدای یک تبسمت...

علت بی خوابی ام..

را..

چگونه..

بگویم..

وقتی.. یاد.. تو.. از.. سقف.. اتاقم.. چکه.. میکند…

واژه هـــایم رنـــگ بــاران دارد…

وقتـــی از تـــو مــی نویســم،قلبــــم خیـــس دلتنـــگی اســــت…

وچشمــــانم طـــوفــــانی؛

چـــه زود بــا هــم بــودنمـــان خـــاطــره شد…

وکـــاش خـــاطـــره هــامـــان بــی رنــگ نشــونـــد….

سکوت و صبوریم را

به حساب ضعف و بی کسی ام نگذار !

دلم به چیز هایی پایبند است که تو یادت نمی آید !

^{کوتاهی زمان را وقتی فهمیدم که در کنارت بودم}

^{و طولانی بودن آن را وقتی فهمیدم که در انتظارت بودم}

^{حالا که من دلتنگم زمان ایستاده}

هنوز هســــــــت!
عــــــشــــــق واقعــــــی را میگویم…
ﺩﻟــــــﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫـــــﺪ ﮐَﺴــﻰ ﺑﺎﺷـــــد …
ﺁﻧﻘـــﺪﺭ ﺑـــﺮﺍﯾـــــﺶ ﮐَﺴــﻰ ﺑﺎﺷـــــﻢ …
ﮐــــﻪ ﺩﻧﺒـــــﺎﻝ ﮐــَـــﺲِ ﺩﯾﮕـــــﺮﯼ ﻧﺒﺎﺷــــﺪ

خدايا از تو معجزه ميخواهم

معجزه اي بزرگ در حد خدا بودنت ...

تو خود بهتر ميداني! . . .

معجزه اي که اشک شوقم را جاري کند

نا اميد نيستم. . .

فقط دلتنگم...

دلتنگ لحظه اي که تو را حس کنم.....

به یادتم تا روزی که تابوتم همچون قایقی روان

 بر دوش مردم باشد و آهسته زیر لب بگویی:

یادش بخیر...

دوستم داشت...!

http://www.haniehch.loxblog.com/

می خواهم برایت بهترین دوستی باشم که تا کنون داشته ای.
می خواهم که گوش جان به سخنانت بسپارم
حتی اگر در مشکلات خود غرق شده باشم
آن گونه که هیچ کس تا کنون چنین نکرده.
می خواهم تا هر زمان که مرا طلبیدی در کنارت باشم
نه اکنون٬ بلکه هر زمان که خودت می خواهی.
می خواهم رفیق شفیقت باشم٬ می خواهم تو را به اوج برسانم
خواه توانش را داشته باشم٬ خواه از انجام آن ناتوان باشم.
می خواهم به گونه ای با تو رفتار کنم که گویی اولین روز میلاد توست
نه آن روز خاص٬ که تمام روزهای سال.
به حرفهایت گوش خواهم داد.
نصیحتت می کنم .
هم بازی ات می شوم.
گاهی اوقات می گذارم که برنده شوی.
در کنارت می مانم.
در آن زمان که آهنگ نبرد کنی
و در کشاکش مبارزه با زندگی
برایت دعا می کنم.
می خواهم برایت بهترین دوستی باشم
که تا کنون داشته ای.امروز٬ فردا و فرداهای دیگر
تا آخرین لحظه حیاتم
می پرسی چرا!؟!
زیرا تو نیز برایم بهترین دوستی هستی که تا کنون داشته ام!

 


تنهـایی یعـنی سفارش غـذا براـی یه نفـر...


تنهـایی یعـنی سیگـار پشــت سیگـار...


تنهـایی یعـنی بغض خورده شـده...


تنهـایی یعـنی نگـاه به آسمون...


تنهـایی یعـنی درد دل با ماه...


تنهـایی یعـنی تکیـه به دیوار...


تنهـایی یعـنی لحـظه هـای بدون آرامـش...